MaartenMemorial is ontstaan als eerbetoon aan Maarten van Sten. Hij overleed op 4 augustus 2003 op 27-jarige leeftijd aan de gevolgen van agressieve melanoom kanker. Maarten stond bekend als Neerlands grootst gekende Lotus-fanaat en ambassadeur. MaartenMemorial werd geïnitieerd en vorm gegeven door goede vrienden van Maarten. Tijdens zijn ziekte hebben zijn vrienden hem zo vaak mogelijk mee genomen naar allerlei evenementen, uiteraard bijna allemaal auto gerelateerd. Yvo, Koen, Ferry en Sebastiaan organiseerden samen de eerste MaartenMemorial in 2004 rond Maarten's sterfdag.
Maarten is door de jaren heen symbool geworden voor alle kankerpatiënten die ooit deelnamen. Bij leven, of van wie wij achterblijvers helaas afscheid namen. Zo schrijven en vertellen velen in MaartenMemorial ieder zo hun eigen verhaal..
Volgens ons kijkt Maarten elk jaar mee en zorgt hij ervoor dat het zonnetje vrijwel altijd schijnt op de dag van het evenement. Omdat de meeste van jullie Maarten waarschijnlijk nooit hebben ontmoet, hebben we Maarten's ouders gevraagd om hem in een paar woorden voor te stellen:
"Maarten was een prettige, een opgewekte en een heel sociaal bewogen jongen. Op zijn 14e was hij al lid van een padvindersgroep met vrijwel uitsluitend kinderen die aan een ernstige spierziekte leden. Regelmatig stierven er vriendjes en Maarten ging dan bij de ouders op bezoek om hen te troosten.
Maarten was ook al op jonge leeftijd gek van auto’s. Hij was geen studiehoofd, maar wilde persé naar het IVA in Driebergen. Hij was daardoor zo gemotiveerd, dat hij de MAVO in de kortst mogelijke tijd doorliep. Dat hij ook in één keer zijn B diploma op het IVA haalde was voor iedereen, die hem goed kende, een verrassing. Zelfs op de dag van de diploma-uitreiking vroegen enkele docenten hem wat hij daar kwam doen.
Alhoewel onze kinderen, zelfs op latere leeftijd, vrijwel altijd samen met ons op vakantie gingen, werden er regelmatig zogenaamde vader-en-zoon-reizen gemaakt. Zo is Maarten mee geweest naar Australië en naar de Khyber-pas in Pakistan. In Australië werd vrijwel iedere Lotus-dealer bezocht en in Pakistan gingen wij achter de prachtig beschilderde vrachtauto’s aan.
Een aantal keren hebben wij ook de Ferrari-fabriek in Maranello bezocht. Op zijn eigen innemende wijze kreeg hij het telkens weer voor elkaar de fabriek te bezichtigen en zelfs in prototypes de racebaan op te mogen. Wanneer hij daarom vroeg werd hem ook nooit een ritje in een nieuw model geweigerd.
Zijn grootste wens was wel een eigen sportauto. Toen hij 18 was en over zijn, tot dan toe geblokkeerde, spaarrekening mocht beschikken, kocht hij onmiddellijk een Lotus Elan 2+2. Het liefst had hij een Ferrari gehad, doch die waren onbetaalbaar, zowel qua aanschaf als qua onderhoud. Wel bezat hij een uiterst fraaie Ferrari-modelauto verzameling. Toen hij door de importeur gevraagd werd om met een deel van zijn verzameling de introductie in Nederland van de F50 op te luisteren, werd hem daarvoor in ruil een echte Ferrari aangeboden. Dit heeft hij, zij het met moeite, uit financiële overwegingen moeten afslaan.
Om van zijn grote passie zijn werk te maken, heeft Maarten in 2001 het bedrijf Van Sten Engineering opgericht, dat geheel was gespecialiseerd in het onderhoud van Lotus-sportauto’s. Alhoewel er, relatief gezien, niet veel van deze auto’s in Nederland rondrijden, was hij ervan overtuigd, dat dit commercieel een groot succes kon worden. Hij vond het echter veel leuker om anderen een vriendendienst te bewijzen dan om rekeningen te schrijven. Wanneer hij iemand kon helpen bij het zoeken naar een Lotus of bij het repareren van een auto, deed hij dat met plezier en hij vond het niet prettig om daarvoor uren in rekening te brengen. Vriendschap was voor hem belangrijker. Hij verwaarloosde zijn vrienden nooit.
Een andere passie, die Maarten kenmerkte, was zijn liefde voor dieren, met name voor zeehonden. Hij was gek op dieren en als hij zich niet prettig voelde, ging hij steevast naar Diergaarde Blijdorp om tot rust te komen.
Maarten was altijd bezig. Van luieren hield hij niet. Zelfs bij de Koninklijke Marechaussee (Maarten was één van de laatste generatie dienstplichtigen) was hij altijd met voertuigen bezig, ook al was dit vaak nutteloos.
Hoewel hij nooit in de zon zat, ontwikkelde zich een melanoom op zijn rug, waaraan hij een half jaar later overleed. Zelfs op de laatste dag van zijn leven sprak hij nog gepassioneerd over auto’s.
Het is aan zijn instelling te danken dat Maarten in de gedachten van velen nog steeds voortleeft. MaartenMemorial is hiervan het beste bewijs. Investeren in vriendschap blijft investeren in de toekomst."
~ Ad & Jenny van Sten